Πρότυπη Κατοικία Πυρόπληκτων Περιοχών

ΠΡΟΤΥΠΗ ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ

Α΄ ΙΣΟΤΙΜΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΤΥΠΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ

Αρχιτεκτονική μελέτη : Βασίλης Γκικαπέππας

Συνεργάτες : Αντα Αναστασοπούλου – Χριστίνα Μάρκου

Στατική Μελέτη : Χρήστος Τζάλλας

ΗΜ μελέτη : Σπύρος Κουτσαγγέλης

ΑΝΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ : 2008

Φορέας Ανάθεσης: ΕΤΑΕΑ-ΣΕΓΜ

Δομημένη επιφάνεια: 95.00 τμ.

Η πρόταση συμμετέχοντας στην ανασυγκρότηση των περιοχών προσδιορίζεται ως επανερμηνεία και μεταγραφή δομών, τύπων και συστημάτων κατοίκησης, όπως αυτές εξελίχθηκαν στα συγκεκριμένα οικιστικά παραδοσιακά σύνολα. Η κατοικία θεωρήθηκε ένας κύβος – μονάδα, από την οποία αφαιρείται ένα τμήμα, για να υποδεχθεί ένα φυσικό στοιχείο – το δένδρο. Aν και τυπολογικά έχει γωνιαία διάταξη, εμμένει στην κυβική της ανάπτυξη, για να οργανωθεί γύρω από το κενό που αφαιρέθηκε, περιβάλλοντας και καλλιεργώντας, αυτό που απώλεσε, διαφυλάσσοντας ως περίβλημα, αυτή τη σκέψη της προστασίας του δένδρου. (Ο Benjamin αναφέρει πως η οικία είναι ένα είδος περιβλήματος και θήκης του ανθρώπου που «διαφυλάσσει το ίχνος του»). Ο αρχιτεκτονικός χώρος της κατοικίας αναπτύσσεται γύρω από τέτοιες επιθυμίες και νοοτροπίες. Αποτελεί ταυτόχρονα ένα σύνολο σχέσεων, δομικών μηχανισμών και ιδιοτήτων του χώρου, που εξελίσσει την τυπολογία του τόπου που το παρήγαγε. Θεωρώντας ότι η παράδοση ερμηνεύεται, όχι ως αναπαραγωγή μορφών, αλλά ως μετασχηματισμός του νοήματός της και μιας υλικότητας που συντονίζεται με το περιβάλλον που εντάσσεται. Το ερώτημα του Paul Ricoeur, πώς μπορεί μια κουλτούρα να είναι σύγχρονη και παράλληλα να επιστρέφει στις ρίζες είναι επίκαιρο. Πώς μπορεί να αναβιωθεί ένας παλιός αδρανοποιημένος πολιτισμός συμμετέχοντας ταυτόχρονα σε ένα διεθνή πολιτισμό.