ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΟ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟ – 2012
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ : A-G ARCHITECTS (Α.ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ – Β.ΓΚΙΚΑΠΕΠΠΑΣ)
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΓΩΝΑΣ
ΣΤΑΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΖΑΛΛΑΣ
“Ένα κτίριο αλλά και ένα τμήμα κτιρίου, επεξηγεί τον εαυτό του, αναφέρει ο Hertzberger, με το να καταδεικνύει το πώς δουλεύει και ποιος είναι ο σκοπός του. Προσπαθούμε να κάνουμε κάθε στοιχείο σαφώς αναγνώσιμο και έτσι να το καταστήσουμε όχι μόνο τμήμα μιας ευρύτερης δομής, αλλά επίσης ένα αυτοδύναμο σύνολο.”
Το κτίριο εδώ, εξ΄ ανάγκης ορίζεται μόνο με ένα πρόσωπο. Με αυτό κοιτά το δρόμο και ανοίγεται στην πόλη. Τρείς πλευρές κλειστές και μόνο μία ανοιχτή, ως αποτέλεσμα των περιορισμών ένταξης. Το πρόσωπο δεν είναι απλά και μόνον μια όψη, αλλά ένας τρόπος θέασης. Αντιμετωπίζει τον κόσμο ως κάδρο, από μέσα προς τα έξω. Η μορφή του προκύπτει, δεν αποτελεί προϋπόθεση. Είναι αποτέλεσμα μιας επιθυμίας κατοίκησης, ως πράξη μεταβολής της θέας και των ορίων. Ένας μηχανισμός συρόμενων σκιάστρων εγκαθιστά μια μεταβαλλόμενη συνθήκη ως πρόθεση. Συγκεντρώνει τις σκιές, τις επιμηκύνει εντός, μετακινεί τη θέα. Χαρίζει νέο βάθος στο μέσα, αφήνοντας στα ανοίγματα μόνον τα κρύσταλλα. Ορίζει το προς-της όψης, την πρόσοψη, την κατεύθυνση. Από την κίνηση του έξω κατανοείς το μέσα – αναφέρει ο Pascal. Το κτίριο ανασχηματίζει την εικόνα του, ανάλογα την ώρα και τη διάθεση των ενοίκων του. Το κτίριο συμπληρώνει το αστικό κενό, διεκδικεί τη θέση του ανάμεσα σε οδοντωτές διατομές παλαιότερων οικοδομικών πράξεων, που τώρα στέκουν ως ξεθωριασμένα μέτωπα. Διεκδικεί το χρόνο του, ερμηνεύοντας το αστικό τοπίο, εγκαθιστώντας αυτή τη μεταβαλλόμενη συνθήκη, ως την οπτική του.
f | in | p | yt | g+ | © 2025 |